Türklerin Ergenekon'dan Çıkışı

Konu: Türklerin Ergenekon'dan Çıkışı C.tesi Kas. 08, 2008 6:23 pm

Ergenekon Destan'ı Türkler'in yüzyıllarca çift sürerek av avlayarak maden işleyerek yaşayıp çoğaldıkları etrafı aşılmaz dağlarla çevrili kutsal toprakların öyküsüdür. Ergenekon Destanı'nın önemli bir çizgisi Türkler'in demircilik geleneğidir. Maden işlemek demirden ve en iyi çelikten silahlar yapmak Eski Türkler'in doğal sanatı ve övüncü idi. Ergenekon Destanı'nda Türkler demirden bir dağı eritmiş ve bunu yapan kahramanlarını da ölümsüzleştirmişlerdir. Ergenekon Destanı ilk kez Cengiz Han'ın kurmuş olduğu Türk-Moğol Devleti'nin tarihçisi Reşideddin tarafından saptanmıştır. Reşideddin ''Câmi üt-Tevârih'' adlı eserinde Ergenekon Destanı ile ilgili geniş bilgiler vermektedir. Fakat Reşideddin -yukarıda da değinildiği gibi- bir Türk destanı olan Ergenekon Destanı'nı moğollaştırmıştır (Ergenekon Destanı'nın nasıl moğollaştırıldığı hakkında Prof.Dr.Bahaeddin Ögel'in Türk Mitolojisi [1.cilt 59-71. sayfalar] adlı yapıtında geniş bilgiler vardır).

Ergenekon Destanı Hıve hanı Ebulgazi Bahadır Han'ın 17.yy.da yazmış bulunduğu ''Şecere-Türk'' (Türkler'in Soy Kütüğü) adlı esere de kaydedilmiştir.

Yakup Kadri Karaosmanoğlu Kurtuluş Savaşında'ki Anadolu'yu Ergenekon'a benzeterek aynı adı taşıyan bir kitap yazmıştır. Ergenekon Destanı'nda Bozkurt öteki Türk destanlarında da olduğu gibi ön planda ve baş roldedir. Bu kez Türkler'e yol göstericilik kılavuzluk yapmaktadır. Bir rivayete göre Türkler Ergenekon'dan 9 Martta çıkmışlardır. Başka bir rivayet ise bu tarihi 21 Mart (Nevruz Bayramı) olarak verir. Öyle anlaşılıyor ki Ergenekon'dan çıkış işlemleri 9 Martta başlamış 21 Martta da tamamlanmıştır. Ergenekon Destanı bugün Türk Milleti'nin dünyaya nasıl yayıldığını ve çeşitli coğrafyalarda nasıl hükmettiğinin anlatan ve bugünde Bütün Türk Dünyasının hep birlikte Nevruz adıyla kutladığı bir bayramdır.
Yok sayıp sen de bu ruhsuz sürüyü
Kılavuz yap ebedi Gök Börü’yü.
Çıkarıp Ergenekon’dan ulusu
Türk’ü kılsın yine dünya ulusu.
Hüseyin Nihal Atsız
Şubat 1964 Komen Şiirinden ERGENEKON DESTANI

Türk illerinde Türk oku ötmeyen Türk kolu yetmeyen Türk'e boyun eğmeyen bir yer yoktu. Bu durum yabancı kavimleri kıskandırıyordu. Yabancı kavimler birleştiler Türkler'in üzerine yürüdüler. Bunun üzerine Türkler çadırlarını sürülerini bir araya topladılar; çevresine hendek kazıp beklediler. Düşman gelince vuruşma da başladı. On gün savaştılar. Sonuçta Türkler üstün geldi. Bu yenilgileri üzerine düşman kavimlerin hanları beğleri av yerinde toplanıp konuştular. Dediler ki: ''Türkler'e hile yapmazsak halimiz yaman olur !'' Tan ağaranda baskına uğramış gibi ağırlıklarını bırakıp kaçtılar. Türkler ''Bunların gücü tükendi kaçıyorlar'' deyip artlarına düştüler. Düşman Türkler'i görünce birden döndü. Vuruşma başladı. Türkler yenildi. Düşman Türkler'i öldüre öldüre çadırlarına geldi. Çadırlarını mallarını öyle bir yağmaladılar ki tek kara kıl çadır bile kalmadı. Büyüklerin hepsini kılıçtan geçirdiler küçükleri tutsak ettiler. O çağda Türkler'in başında İl Kağan vardı. İl Kağan'ın da birçok oğlu vardı. Ancak bu savaşta biri dışında tüm çocukları öldü. Kayı (Kayan) adlı bu oğlunu o yıl evlendirmişti. İl Kağan'ın bir de Tokuz Oguz (Dokuz Oğuz) adlı bir yeğeni vardı; o da sağ kalmıştı. Kayı ile Tokuz Oguz tutsak olmuşlardı.
On gün sonra ikisi de karılarını aldılar atlarına atlayarak kaçtılar. Türk yurduna döndüler. Burada düşmandan kaçıp gelen develer atlar öküzler koyunlar buldular. Oturup düşündüler: ''Dörtbir yan düşman dolu. Dağların içinde kişi yolu düşmez bir yer izleyip yurt tutalım oturalım.'' Sürülerini alıp dağa doğru göç ettiler. Geldikleri yoldan başka yolu olmayan bir yere vardılar. Bu tek yol da öylesine sarp bir yoldu ki deve olsun at olsun güçlükle yürürdü; ayağını yanlış yere bassa yuvarlanıp paramparça olurdu. Türkler'in vardıkları ülkede akarsular kaynaklar türlü bitkiler yemişler avlar vardı. Böyle bir yeri görünce ulu Tanrı'ya şükrettiler. Kışın hayvanlarının etini yediler yazın sütünü içtiler. Derisini giydiler. Bu ülkeye ''Ergenekon'' dediler. Zaman geçti çağlar aktı; Kayı ile Tokuz Oguz'un birçok çocukları oldu. Kayı'nın çok çocuğu oldu Tokuz Oguz'un daha az oldu. Kayı'dan olma çocuklara Kayat dediler. Tokuz'dan olma çocukların bir bölümüne Tokuzlar dediler bir bölümüne de Türülken. Yıllar yılı bu iki yiğidin çocukları Ergenekon'da kaldılar; çoğaldılar çoğaldılar çoğaldılar. Aradan dört yüz yıl geçti. Dört yüz yıl sonra kendileri ve süreleri o denli çoğaldı ki Ergenekon'a sığamaz oldular. Çare bulmak için kurultay topladılar. Dediler ki: ''Atalarımızdan işittik; Ergenekon dışında geniş ülkeler güzel yurtla varmış. Bizim yurdumuz da eskiden o yerlerde imiş. Dağların arasını araştırıp yol bulalım. Göçüp Ergenekon'dan çıkalım. Ergenekon dışında kim bize dost olursa biz de onunla dost olalım kim bize düşman olursa biz de onunla düşman olalım.'' Türkler kurultayın bu kararı üzerine Ergenekon'dan çıkmak için yol aradılar; bulamadılar. O zaman bir demirci dedi ki: ''Bu dağda bir demir madeni var. Yalın kat demire benzer. Demirini eritsek belki dağ bize geçit verir. Gidip demir madenini gördüler. Dağın geniş yerine bir kat odun bir kat kömür dizdiler. Dağın altını üstünü yanını yönünü odun-kömürle doldurdular.
Yetmiş deriden yetmiş büyük körük yapıp yetmiş yere koydular. Odun kömürü ateşleyip körüklediler. Tanrı'nın yardımıyla demir dağ kızdı eridi akıverdi. Bir yüklü deve çıkacak denli yol oldu. Sonra gök yeleli bir Bozkurt çıktı ortaya; nereden geldiği bilinmeyen. Bozkurt geldi Türk'ün önünde dikildi durdu. Herkes anladı ki yolu o gösterecek. Bozkurt yürüdü; ardından da Türk milleti. Ve Türkler Bozkurt'un önderliğinde o kutsal yılın kutsal ayının kutsal gününde Ergenekon'dan çıktılar. Türkler o günü o saati iyi bellediler. Bu kutsal gün Türkler'in bayramı oldu. Her yıl o gün büyük törenler yapılır. Bir parça demir ateşte kızdırılır. Bu demiri önce Türk kaganı kıskaçla tutup örse koyar çekiçle döver. Sonra öteki Türk beğleri de aynı işi yaparak bayramı kutlarlar. Ergenekon'dan çıktıklarında Türkler'in kaganı Kayı Han soyundan gelen Börteçine (Bozkurt) idi. Börteçine bütün illere elçiler gönderdi; Türkler'in Ergenekon'dan çıktıklarını bildirdi. Ta ki eskisi gibi bütün iller Türkler'in buyruğu altına gire. Bunu kimi iyi karşıladı Börteçine'yi kagan bildi; kimi iyi karşılamadı karşı çıktı. Karşı çıkanlarla savaşıldı ve Türkler hepsini yendiler. Türk Devleti'ni dört bir yana egemen kıldılar.

Ergenekon'dan çıkış ile aynı güne denk geldiği için kutlanan Nevruz Bayramı bugün pek çok Türk topluluğunda çeşitli adlarla kutlanmaktadır. Nevruza; Saha Türkleri Isıah Başkurtlar ve Kazan Tatarları Saban Toy KazaklarÖzbekler Azerbaycan Türkleri ve Türkmenler Nevruz Toy adını vermektedirler. Türk Cumhuriyetlerinin S.S.C.B'nin yıkılmasıyla birer birer bağımsızlıklarına kavuşmalarıyla Nevruz Bayramı Türk Dünyasında ortak bir bayram olarak kutlanmaya başlamıştır. Böylelikle yaklaşık 1000 yıldır ayrılmış olan Türkler bu bayramla birleşmektedirler. Selçuklular ve Osmanlı Devleti dönemlerinde de her yıl kutlanan Nevruz Bayramı Türkiye Cumhuriyetinin kuruluşunda ve sonrasında da TÜRK IRKININ EBEDİ VE SON BAŞBUĞU GAZİ MUSTAFA KEMAL ATATÜRK tarafından da Başkent Ankara'da kutlanmıştır. Ancak Yüce Başbuğumuz ebedi istiratgahına çekilmesiyle bu kutlamalar unutulmaya yüz tutmuştu. Ancak Türk Cumhuriyetlerinin bağımsızlıklarını ilan ederek Türkiye Cumhuriyeti Devletiyle diplomatik ilişkiler kurmaya başlamalarıyla yeniden parlamış ve süreklilik kazanmıştır.

Ancak Türkiye'deki Gayr-ı Türk unsurlar(başta kürtler) bu güzel bayramı her yıl sabote etmektedirler. Basın kesinlikle bu kutlamalara geniş yer ayırmamakta hatta bu güzel Türk Geleneğini hor görmeye kalkarak siyasi manalar yüklemektedir.
Bölücü terör örgütü pkk ve diğer Türk düşmanı unsurlar Nevruz Bayramı süresince çeşitli provokasyonlarla Türk Devletine ve Milletine karşı isyan provaları yapmaktadırlar. Asıl amaçları Türk Devletini ve Milletini yok etmek olduğunu saklamakta sakınca dahi görmeyen bu ayrılıkçı teröristlerin ve sempatizanlarının cezalandırılmaması Uluslararası kamuoyunda ülkemizin nizamı ve iç güvenliğine yönelik bir zaaf olarak algılanmaktadır.
Yüce Türk Milletine ait olan bu bayramı kendilerine mal etmeye kalkarak kürtçülük propagandasına dönüştürmekten çekinmeyen terörist başı bozuk sürüler; sözde ele başları abdullah öcalan lehinde sloganlar atarak Türk Devletinin güvenlik güçlerine saldırmak için her yıl bu bayramı beklemektedirler. Nevruz Bayramı Dünya uygarlığına ve literatürüne hiç bir katkısı olmayan bir sürüye ait olamaz. Hain emellerine ulaşmak için bu kutlu bayramı kullanarak kendilerini dünya kamuoyunda haksızlığa uğramış gibi göstermek pişkinliğinde bulunanlar Türk Milleti'nin öfkesini çekeceğini bilmelidirler!!!

TANRI TÜRK'Ü KORUSUN